Geceye sızar zihnim
Damarlarından kan dökülür oluk oluk
Bu toprakta yalnızım
Zaten gözüm yok yaşamaktan yana
Özüm yar bellemiş ölümü,
Mezar taşımla yan yana.
Biraz güç eksen bahçeme tanrım
Bu havalardan da,
İnsanlardan da bunaldım.
Bak,
Ben de yaşayabilirim aslında!
Türküler söylerim her baharda.
Yürürken sokaklarda,
İzlerim hep başım yukarıda
Bizlere sunduğun gökyüzünü.
Sokmasam aklıma şu ölümü!
Görsem hırsımla gücümle,
Sevgiye koştuğum bir günümü.
Bir kere sevsem oyunu,
Çevirsem şu tarafa gözümü,
Benden mutlu bulamazsın hiçbir kulunu.
Çıkarmasan karşıma engel dolu yolunu.
Tanrım, bir sana eğip,
Bir de hayata kaldırsam boynumu...
İşte bu çok gelir dünyaya,
İyiliklerimden yılıp,
Bir daha yaratırsın firavunu.
Karanlıktan yana değilim,
Çiçekli yolundan isterim!
Çöllere düşüren mecnunu.
Ama değişmez işte alın yazım,
İşlemişsin kanunu,
Yazmışsın yazgını,
Siyaha boyamışsın eflatunu.
