saydam bir heykel olduğunu düşün,etrafı morlu yeşilli çiçeklerle kaplı bir tapınakta,sen ruhunu vaftiz ediyorsun,bedenin bir heykelken.Ben de sana yetiştim,bak çiçekler topladım,gözlerinin içine koyarsın diye...Üzerinden düşebileceğim kaç ucun varsa,hepsinden düşmek istiyorum,hepsini bilmek,tanımak...Ve asla gitmiş olmayacağım.O tapınakta sonsuza kadar izleyeceğim heykel olacaksın milyonlarca evrende...sen ruhunu yıkarken,ben akan mavi sularla yıkanacağım..
