Yine yüreğime taş bağlayıp köşemde oturduğum bir gün. Evet taş bağladım yüreğime. Taş bağlamak...
Bazen taş bağlamak gerekir. Olanlara, bitenlere, haklarına, duygularına. Duygusuz insan olmadığı için en çok da duygulara bağlamak gerek. Düşen her bir taşı yeniden yeniden sıkıca bağlamak. Ancak işte o zaman insan iflah olur, içi soğur, taş altında ezilir bükülür. Büküldükçe ya şekle girer ya da şekilden çıkar. Önemli olan taşı doğru şekilde doğru yere bağlamak. En doğru şekilde bağlamak.
