Gelir en yorgun ifadesiyle yalnızlık
Oturur saatlerce seninle
Güneş batamaz üşengeçliğinden
Aşktır
Kimi anlatır en içten ifadelerle
Kimi susar en kaba haliyle
Sonra birden dalarsın
Üşenmediği zamanlarda yanan
Pembe kalorifer peteğine
Umuda benzer bir türkü gelir aklına
Söylersin en güçlü sesinle
Kapıyı üstüne kilitlemiş hayata
Bu vereceğin en güzel karşılık
Odadan çıktığın vakit başlarsın yaşamaya
Ufuktaki martıları görürsün kaybolan
Sokaktaki çöpçüyü görürsün yıpranan
Adımların hızlanır yürüdükçe
Kalbinin atışını duymaya başlarsın
Önceleri bin ah ile çıktığın merdiveni bile
Bambaşka bir hevesle çıkarsın
Gideceğin yer uzaksa bile
Yaşamak için koşmalısın
Sıra yâre gitmektedir
Aşktan öte bütün yollar kapalıdır artık sana
En az bin kere takılıp düşersin
Dizlerin kanar aldırmazsın
Durmak istersin, duramazsın
Avare gezdiğin günlerdeki yüzün gelir aklına
Utanırsın önce, sonra gülersin
Anlatılan bütün hikayeler çıksa da hatırından
Yârin tek sözünü unutamazsın
Umutları acıyla yoğrulmuş adam
Sen, yâre gitmeden duramazsın
Ömer Işık
2021-01-12T20:58:04+03:00şiirimin sizde güzel hisler uyandırmasına sevindim
teşekkür ederim
Cem Kılınç
2021-01-12T12:52:36+03:00Umuda benzer bir türkü gelir aklına
Söylersin en güçlü sesinle
Şiirde bu yazılanları hissettim ve adeta yaşadım, kaleminize sağlık:)