Ekmek düşerken

Seni bir eşyayla baş başa

Seni bir eşyaya anlatır gibi

Seni bir eşyayla kaldırdım


Örste açan başakla

Ezilirken de şarkı söyleyebilmek için

Buğday düştü diyebilmek için adam akıllı

Yüzlerce dosyanın önüne geçtim

Yargıylaydım


Sonra

Belki bir histir bu

Belki Fransız savunması

Belki kül bilemiyorum 

Belki defterimi kaybettiler

Yeteri kadar savaş görmemiş bir ruh

Olarak uyandım


Erken kalksaydım yerimden

Kendim düştüm

Bilerek yakalandım

Bu teslim olmanın ecnebicesidir derdim

Kendimi biliyorum 

Kuran ekmeğe yer verir derdi annem

Adını tersten okurdu

Arpa taneleri yürürdü duvarda kim bilir

Ben dökülürdüm demire


Şu kesin

Onun izini taşırım omzumda

Arapça su demek yerine