Denemedi demesin kimse, denedim
Yine de yenemedim hayat denen teraziyi
Ben sana demedim mi
Bir çırpıda silemezsin ki maziyi
Kafamda var bir taziye evi
İçimdeki ses ağıt yakarken kafayı yedi
Sevemedi demesin kimse, sevdim
Kelimeleri karalarken oldu kangren elim
Bana bir ses verin
Tek değilim sonsuza dek elbet dönecek felek
Sabah gözümü açtığımda yüzüme gülecek bir melek
Yenemedi demesin kimse, yendim
Hileliymiş terazi, sonradan öğrendim
Her savaşta galip de mağlup da bendim
Kazanmak için çok şeyimi verdim
Ne kadar eksilsem de geriye kalan yine bendim
