Sırtımdaki dikeni ayaklandıran gülle beraberiz

O da annesinin sevinen elleri olmasa

Düz çizgide tohum düşürebiliyor

Her sevincinde dünyayla mesafesini

Biliyor o da


Gölgeme bakıp geçecek demişti gül

Bir eşikte

İyi olacağımı herkese inandırmıştı

Büyük lafları uzaktan söyler

Kürek sırasında fısıldardı bazen

Gülün derdi

Ve ölçülebilecek şeyleri vardı

Kötü günlerinde filmleri, kötü filmlerde geçen günleri, ağzı, tartıda toprakla öne çıkmaya çalışırken kaçışı, pas tutardı duvar diplerinde, yumruklarını sıkıp olmak istediği ana gitme hayali, eski bir koltuğu vardı, 2010 dünya kupası finali, koltuktaki deri parçalarda izi


Sonra herkes gitti

Gül kaldı masada

Taziyeler böyledir diyecekken susturdum onu 

Ölü evinde böyle şeyler konuşulmaz 

Unutmak iyi dedim belki

Cenaze yemeğine aç oturmak iyi

Sonra o mu yakmıştı sigarasını ilk

Ben mi bilmiyorum ama

Nefesi bizim yerimize verenleri düşündük


Ayakkabıları ne yapacağız dedi gül

Dedim işte beraberiz durduk yere

Kim olsa beklerken ölür