Sancının tarif edilemeyeni, insanın doğarken annesine çektirdiği kadar, büyürken zincirlenmiş ruhuna çektirdiğidir aynı zamanda..
Sen , çocuk...!
Büyüdükçe,ağlatan şarkılara güleceksin kahkahalarla ...
Ve güldüğün şarkılara ağlayacaksın hıçkıra hıçkıra..
Şeytanlığın anlamını yitirdiği yerde onun adına tüy dikeceksin şu hayat denen yanılsamaya.
Ve omuzlarından akıp giderken binlerce anı ; aniden durup ‘büyüdüm’ diyeceksin..
