Ağaçların içinde makus kaderini beklersin. Verdiğin değerlerin yalancı yansımasını seyredersin. Tek başına dimdik kimsesiz durursun ve sadece niyet hatası yaptığını fark ederek rabbine şükür edersin. Rüzgarın suratına tokadıyla kendine gelirsin. Keşke rüya olsaydı keşke kalemi kırsaydım dersin ama olan olmuş ezilen ezilmiş biten bitmiştir. Herkesten her şeyden uzaklaşarak teferrüte gidersin.
