Bazen dileklerimin gücünü unutuyorum.
Annemin sözüne inanırsak saf kalpli biriyim.
Her çocuk annesi için saf kalplidir oysa.
Bunu anneme anlatamıyorum.
Bazen dileklerimin gücünü unutuyorum.
Bazen unutuyorum dileklerimin gücünü.
O an kalbimden ne geçerse dileyiveriyorum.
Sonra bir bakıyorum, gerçek olmasını istemiyormuşum oysa.
İstemediğim bir gerçekliğin içinde kavruluyorum.
Bazen unutuyorum dileklerimin gücünü.
Dileklerimin gücünü unutuyorum bazen.
Oysa annem hep derdi.
Dileklerine dikkat et, dua kapısının açık olacağı tutar.
Eksik dilek dileyim deme sakın.
Dileklerimin gücünü unutuyorum bazen.
Gücünü unutuyorum bazen dileklerimin.
Yıldızlara bakıp art arda tonlarca dilek sıralıyorum.
Hiçbiri gerçekleşmez düşüncesi kalbimin orta yerinde kavrulurken.
Yine de bir umut dileyiveriyorum hepsini.
Gücünü unutuyorum bazen dileklerimin.
Unutuyorum dileklerimin gücünü bazen.
Umarsızca kalbim bir dilek için şahlanırken bir tek onu dillendirmiyorum.
Korkuyorum gerçekleşmemesinden.
Korkularımla yüzleşmek istemiyorum.
Unutuyorum dileklerimin gücünü bazen.
Tek satırlık şiir bu;
Bazen dileklerimin gücünü unutuyorum.
Ne zaman unutsam gerçek oluyor dileklerim.
Dikkat et kalbinden geçenlere, diyor sanki Tanrı.
Duyuyorum sesini.
Kalbimin yanıp tutuştuğu o dileği neden gerçekleştirmiyorsun,
Diye soruyorum amansızca.
Sanki cevap alabilecekmişim gibi.
Ama cevap veriyor bana Tanrı.
Dile.
Dile, diyor.
Korkuyorum.
Korkuyorum, dileyemiyorum.
Sen dileyene kadar gerçekleştirmeyeceğim, diyor bana.
Susup kalıyorum.
