AKŞAM

ezanı duyan dünya, kara yorganını çekiyor üstüne.

hep bu yorgan altında

gecikmeden giderim evime.

bekleyenleri fazla bekletmemeli.


EV

kapıda hüzün karşılar,

yalnızlık evde sürekli gezinir,

duvarlarımı süsler yıldızlar.

dünya döndükçe:

bir yıldız bulunur duvarda,

bir güneş bulunur.

bir ben bulunurum odada,

bir güneş bulunur.


YATAK

yatak hayalperest ve

kirli pasaklı bir çocuğu tanır.

bir de çocuk ateşler içindeyken

başlığa eşarbını asan anneyi.


UYKU

biz mi başka bir alemin parçasıyız?

yoksa başka bir alem mi bizim parçamız?

kimi zaman rüyaya dönmek için

göz kapattığımız olur,

uyanmak için çırpındığımız da.

kimi rüyalarsa

uyanıkken de devam eder


SABAH

sabahı başlatmak için

fabrika düdükleri hiç uyumaz.

ölen insanların, hayallerin, umutların, aşkların

yani her ölenin haberi

hep bu saatte gelir.

hep bu saatte insanın gözleri

yaşlar içinde ve uykulu olur.