Hissedebiliyordum uyuşukluğu parmaklarımda

Uyuşan damarlarda kanın yer çekimine uyumu

Uzayan bir sohbetin sıkıntı yaratması gibi

Kesilen kanın akmamasının yıllar alacağını biliyordum...



Uzakta yüzümü gözüne kestiren rüzgar

Yaşanmadan atlatılan mevsime benzemiyordu

Küller sürerken yüzüme 

Evi özleyişle geçti akşamlar

badana çekilmiş yeni

Ya da perdeleri yıkanmış

O gece çıplak hissetmek evde kendini

Hafif çıtırtıları ağaçların

 ağır aksak zamanın nabzını tutan soba...


Hayatın taştığı ve sonra da

Buharlaştığı

Bir yadigar güğüm


Geceye sokulurken

Yavaşlatan geceyi

Sonsuzmuş gibi uzayan

İdare lambası

Titreyen alevine

uzanan elim...


Pekelerden gelen mutlu yorgunluk

Pekemin altından gelen toprak kokusu...

Savrulmadan önce akşamın son ışıkları

Uzaklara dalmalar...

Hissedebiliyordum var olmayı

İliklerime kadar

Soğuktu çünkü...


Kar ile yarışarak yaşamaktı. O zaman ki

Böylece şahı güzel kış mevsiminde 

Çocukluğum en güzel mevsimdi...