Temmuz kontrol edemediği bir güçle şehirler arasında sürükleniyordu. İnsan, insan olmaktan nasıl vazgeçebilirdi?Günlerdir bu sorunun cevabını düşünüyordu. Temmuz vazgeçmek istiyordu, üzerindeki bedeni ilk bulduğu çöp kovasına atıp kurtulmak istiyordu. Bazı acılar bu bedene fazla geliyordu. Telafisi olmayan acılar İsa’nın bile peşini bırakmıştı. Ölülerin dirileceğine olan inancı artık kalmamıştı. En ufak bir ışık hüzmesi bile girmeyen odada elini yatağın hemen yanındaki masada gezdirdi. Ciğerlerinin havaya, Temmuz'un düşüncelerinden bir anlık bile olsa kaçması gerekiyordu. Sigarasını aldı, içindeki çakmağı çıkardı ve hızla ateşledi. Temmuz sanki ateşi ilk bulan insan gibi hayran hayran izledi. Belki de ateşi ilk Temmuz bulmuştu. Diğer elini yavaşça ateşe doğru yaklaştırdı, birden yandığını hissetti. Ateş sönmüştü. Temmuz'un iktidarı kısa sürmüştü. Dünya eski haline tekrardan dönebilirdi. Temmuz'dan habersiz bir dünya...
