İnsan ne zaman keşfeder aklındaki sesi? Temmuz bu cümleyi odasındaki duvara yazıp duvarın karşındaki koltuğa uzanınca bu cümleye bakıyordu. Henüz deftere tek bir satır bile yazamamıştı. Friedrich Schiller yaşasa suçu ona atardı. Elmaya ihtiyacı yoktu. Temmuz elma meselesini daha doğmadan halletmişti. Duvardaki yazıya daha dikkatli baktı: "keşfetmek". İlk insan olsa önce insan olmayı keşfederdi veya beden denilen bu laneti en başından kabul etmezdi. Bir an gözleri "zaman" yazısına takıldı, içinde tarif edemediği bir acı ayak uçlarından başlayıp yavaş yavaş Temmuz'u ele geçirdi. Bu öyle bir acıydı ki fiziksel hiçbir acı bunun yanından bile geçmezdi. Temmuz o an ölmek istedi çünkü geçirdiği onca sene aklının bir köşesindeki kilitli kapıyı kırıp Temmuz'un zihninde canlanmıştı. İnsan neden tam anlamıyla unutamazdı? Temmuz korkuyla kapıyı tekrar kilitlemek için dikkatini, aklını başka bir kelimeye verdi çünkü biliyordu en ağır kelime zamandı. İlk kelimeye odaklandı: "insan". En komik kelime insandı, çok kısa bir kelimeydi kendi türünü zevk için yok eden ilk varlık.
