Sahne açılır.


(Temmuz sinirden bağırarak sahneye girer.)


Neden “arkamda bir şeyler bırakmak istiyorum” deyip ölümü nasıl tercih ettiğini anlatan kadının kitabı tarihin tozlu raflarına karışmış?

Neden kendi ölümüne karar verip son anda insanlıkla bir iletişim, bir ses, bir haykırış bırakmak isteyen kadının yerine ağaç israfı, mide bulandırıcı, popüler romanlar basılıyor?


Temmuz 2 - (birden irkilir. gülerek) “Her şey sermaye için, ha ha ha..."


Temmuz 1 - Peki ya onun gibi birçok yazar süslü aşk cümlelerine yenik düşmedi mi, beni asıl sinirlendiren olay bu.


Temmuz 2 - (gözlerini kısarak) o zaman bütün yayınevlerini yakalım.


Temmuz 3 (konuşmadan sahneden geçer.)


Temmuz 2 (daha çok sinirlenir sesini yükselterek.) Bütün insanlıktan nefret ediyorum. Ben o elma ağacına neler yapacağımı biliyordum da...


Temmuz 1- Mesele elma değil, elma olsaydı Newton bütün insanlığın sonunu getirirdi. Belki o da bütün bu çelişik düşüncelere katlanamıyordur.


Temmuz 2 - Senin şu bilim insanların da sen de yerin dibine...


Temmuz 3 - (Yere doğru bakarak sahneye girer.)


Temmuz 1 - (heyecanla) Sonunda kitabı buldum.


Temmuz 2 - (elini masaya vurarak) o sahaflar da tüccar olmuş, ne o fiyatlar!


Temmuz 4 - (kendini daha fazla tutamaz.) ha ha ha! İşte kitapsız bir dünya ha ha ha!


Sahne kapanır.