Tenakuz

Duyularım bilmiyor sağını solunu,

zıt ya da eş olmak zorunlu mu?

Seğirterek kaçtığım gölge benim ruhummuş,

rumuzlarla yapılamayan, yasalı tasasız.

Sıkça yinelerim sözde insanlar, özde ruhların sonudur,

beklemeden kitabın sonunu,

göğüsledik kıymetsizlik ifadeleri sorumluluğunu.

Şafağın seyrinde kıpırdatmadan bile kirpiğini,

belirleyip zoraki sorunu,

kaybettik nezdimizdeki sabit konumu.

Saçma(ma)lar ile vurularak yığıldık,

aktı aktararak kırmızıyı siyaha, yığınla siyah oldu.

Aktı sanırsın çavlan seller bastı karamı,

bu kurşun yarası mı keser yoksa seller mi soluğumu,

sizce hangisi getirir sonumu?

Alın işte bu da hakir rafına koyduğunuz, iki kitabın sonu.