İnsanı ne yorar diye sordu hoca. İstemsiz ağzımdan "insan" diyiverdim sınıfın ortasında. Güldük. Yanlış mıyım Meri? İnsanı başka ne yorar? Yağmur yormaz mesela, yağmuru eksilt. Toprak yormaz mesela toprağı da eksilt. Aşk yormaz, şiir yormaz, kaktüs yormaz. Ne yorar diye arkeye indikçe başka cevap bulamıyorum: insan.
Bugün bir poster aldık ve odamıza astık. Bakalım yarın eve gelince yerinde bulabilecek miyiz? Ah insanlar ne kıt bir bilsen. Biz yürüyen merdivenlerde bile yürüyoruz Meri. Sol taraf acelesi olanlar için, sağ taraf biraz yavaşlamak istiyor olanların. Biz ne taraftayız. Solu kullanıyorum. Düşünsene sol yanımdan bile başkasının geçmesini istemiyorum. Olmasın. Bizim duamız bu.
Dua dedim de, şiir hatırıma geldi. Biliyorum, ne çok yoruluyorsun ama yarın seni yorduklarinda gel bu satıra şu arada muhabbet edelim.
__
| |
| |
| |
--------
Bilmem şu küçük bir kareye sığar mıyız? Sığarız değil mi? Ne var ki kalbe sığmasın, hangi sırılsıklamlar var ki bir kareye sığmasın.
Merak ettiğin çok şey var, tereddütlerin. Olsun ya...
~
