"...
delikler olmasaydı ruhumda
Anlardım belki
O zaman
İnsanlar neye, ne der
Ne düşünür
Neyi sever
Bilmezdim belki ama
Neyin var değeri
Bilirdim
Seyretmeseydim
Bu kadar yakından
Her şeyi, kendimi
O zaman anlardım belki
Kanın pompalanmasını
Damarlarını, kapakçıkları
Hissederdim
Şeytan doldurmasaydı içimi
Kullanışsız bir et parçasından hallice
Olurdum o zaman
Belki
Belki ürperirdim
Bir yağmurun sabahına
Dudaklarım buruşurdu
Ait olurdum bir yere
Bir parça olurdu elimde hayattan
Bir şeyi severdim belki
Ama atışını bile duymuyor kalbimin kendisi
Ve bir bakıyorum dere taşmış
Eğer her şey farklı olsaydı
Yemek değil, gölge arayan bi' köpek
Olurdum
En azından böyle "hiç olmaz" diye düşünmezdim
O zaman kırmızı reçeteler, hastane koğuşları da olmazdı belki
Şimdi vardığım yerde sefalet var
Anlıyorum, hayat başka yerde
..."