Bir mezura alıyorum acılarımı ölçmek için
Sesleniyorum onlara bağırmaya çalışıyorum
Gürültülü bir yerdeyim sesim hiç çıkmıyor sanki
Şişman kalbimde acılarımı ölçemiyorum
Duyamıyorum mağrur kalp atışlarımı
Mahcup gözlerle aydınlığa uyanıyorum
Ertesi gün sevilmeye çalışıyorum
Ama biliyorum gerçeği zira bilmeseydim
Ne olacağını da göremiyordum
Kaderimin iç sesleri yalkılanıyordu
Boş bir odada
Sessiz bir odada
Gürültüler duyuyordum kafamın içinde
Bakıyordum bir ayna vardı kafamın derinlerinde
Ayna görüyordu beni kendisine katlanan biri gibi
Sevmeye çalışıyordu utanarak mahcup gözlerle
Söylesene ayna kimdim ben
Bilmiyorum ne oluyordu bu hayatın dibinde
En derine dalmıştım bir suyun içinde
Su azalıyordu daha çok derine batıyordum
Hoç yüzmeyi de bilmiyordum
Ne denirdiki bu mekanda bu zamanda
Sevilesi olaylar yığınında
Tüm boşluklardan gelen koca bir yıkımda
Hacı yatmaz gibi devrilmeyen kalbimin ortasında
Ne denirdiki sevdanın doruklarında
Bilmiyordum.
Mezura ile ölçüyordum hepsini
