Tepemde ne bir güneş

Dallarımda ne bir renklilik

Islatmıyor artık bu yağmurlar

Ben yoksunlar kraliçesi

Görmesin beni böyle insanlar

Dallarım birbirine girmiş

Kaderi üstümde taşıyorum

Ne bir ressamın tuvaline

Ne de bir şairin kalemine

Ne de bir çift göze yakışıyorum

Ben yoksunlar kraliçesi

Sonbaharda ezdiğiniz kalbi

Bir ilkbahar ayı vermeyin bana geri

Belki de ben bir ağaç bile değilim