Çünkü
Terlemiş bir vanilin tatlılığı
tozuyor yanağından
Ve ben böyle anlarda
Bakışlarımda tükenmiş bir kalem tutarım
Bir mevsim mültecisi tutuşur
Senin yüzünden kavgaya
Sabahları cüretkârsa
yazdıklarım
Senin yüzünden
Ölümü
Doksan dokuzunun benim
Ve eylülün en güneyinde
Fark edilmiş bir kapı aralığından bakarken
Bu vakitler hep dalgındır
niyeyse gülüşün
Ağustos gelmiş de durmuş yüzüne
Âh kadın!..
Ateş bulunca bileğini
Yalnız bir vanilinin tatlılığı ilişmiş
Yanağını diyorum
-Rayihası vanilya-
Birazcık uzatsana..
Mirza Şâmil.
2023/Ağustos
.
