Terlik

Katılıyorum Mısra Hanım. Kişiye has oluşu bir yana, bir de kalıp çıkarma hali sanırım daha vurucu yapıyor bu eşyaları. Bir havluda bunu görmezsiniz bence, ama ayakkabı, terlik çok canlı… kalıp orda, ayak orda. :) var olun :)

Terlik, ayakkabı… gerçekten mana dolu bir şiir. :)

Ayrılıklardan yahut kayıplardan sonra en hüzün verici nesne sanırım terlik… üzerine pek çok şey yazılabilir, katılıyorum :)

Küçürek hikaye bile olabilirmiş. :)