Kaygımdır kuruntularımın bulvarı

Tam ortasında köhne hiçliğimin,bir çocuk esner sonra

Alabildiğine çok sesli

Ve ben yasını bırakırım annemin, yaşını hesaplarım çocuğun

Sekiz dişli çarkta, ezilmek ne kelime kalmayacak bir parça

8 mutlaka

Yazık, dünya çocuklarına,


Ne çocuğu kuhara! Kurgun başına yıkıldı da

Ondan mı bu trajediye sarma

Sana yazık, sensin göğün içinde

Hiçin peşinde

"Kimden yanasın"lara maruz

Sensin ya, sensin! Kime yazık

Ah güleceğim yoktu, ağlarsın da şimdi ve sarılacağın annen de yoktur

Sefil kuhara, demesi de benden, sekizliğin annesi yanında

Başını da çarpsa hafif esintili rüzgara, annesi öper geçer

Senin annen?

Al sana trajedi, oyna oynayabildiğin kadar işte.