Kaygımdır kuruntularımın bulvarı
Tam ortasında köhne hiçliğimin,bir çocuk esner sonra
Alabildiğine çok sesli
Ve ben yasını bırakırım annemin, yaşını hesaplarım çocuğun
Sekiz dişli çarkta, ezilmek ne kelime kalmayacak bir parça
8 mutlaka
Yazık, dünya çocuklarına,
Ne çocuğu kuhara! Kurgun başına yıkıldı da
Ondan mı bu trajediye sarma
Sana yazık, sensin göğün içinde
Hiçin peşinde
"Kimden yanasın"lara maruz
Sensin ya, sensin! Kime yazık
Ah güleceğim yoktu, ağlarsın da şimdi ve sarılacağın annen de yoktur
Sefil kuhara, demesi de benden, sekizliğin annesi yanında
Başını da çarpsa hafif esintili rüzgara, annesi öper geçer
Senin annen?
Al sana trajedi, oyna oynayabildiğin kadar işte.