"Tesadüflere inanır mısın?" dedi.
"Tesadüfe bağlı" diye bir cevap alıverdi,
Ne bileyim belki bir gemiden aynı anda denize bakmışızdır diye geçti aklından.
Sonra bu biraz saçma oldu, her yerde deniz yoktur dedi içindeki saklıdan.
Daha olabilecek komünist duygular arası içinden.
Ha dedi mesela belki aynı yıldıza bakmışızdır veya
Veya ne?
Ne bileyim aynı anda isyan etmişizdir,
Veya aynı anda gökyüzüne bakıp şükretmişizdir.
"İnsan değil miyiz?" dedi gözleri kapalı bir üslupla.
Hepimiz aynıyız bence falan diye sürdürdü...
Gözünü açtı meğer rüya görmüş sabahın en sıcak arasında.
Zaten kız da kulaklık takmış,
"Dinlemezmiş beni o ukala" dedi
Ve insan olmamız denemesi bir kez daha döndü en başa,
Çıkmaza...
