Senin yanındayken küçücük bir kız çocuğu gibi hissetmeyi çok sevmiştim ben. Yıllardır içimde bir yerlerde dışarı çıkmayı bekliyormuş gibi sevinçle dışarı atmıştı kendini çocuk kendim. Cıvıl cıvıl, bıcır bıcırdım seninleyken. Koskoca kadının büründüğü o çocuksu hallere ben bile çok şaşırmıştım.
Hayat böyle işte, insan insana iyi de geliyor, kötü de..İçimizden başka başka birileri çıkabiliyor başka birinin vesilesiyle, ruhumuza dokunuşuyla…
Sana da, içimde çok güzel ve yumuşacık bir yere dokunduğun için teşekkür ederim. O minik, neşeli kızı hatırlamak iyi geldi : )
