Nereye gidiyor bu ülke?
Kime gidiyor ya da?
Hangi alçağın kucağına?
Hangi kleptomaninin cebine?
Kimden uçup gidiyor?
Kimin cebinden çıkıyor?
Çözüm ne?
Yine sıkışmışım, sıkılmışım
Esir alınmış beynim bu sorularla
Susamıyorum
Halk neden susuyor sahi?
Korkmuş mu?
Sinmiş mi?
Yoksa doymuş mu bu halk?
Benim teorim apayrı
Psikolojik bir tanım çerçevesinden bakasım var bu gece
Stockholm sendromunu hiç duydunuz mu?
Yani esir alınmamış mıyız?
Korkular ile çevrelenerek
Affınıza sığınarak
Politikacılar çalıp tecavüz etmekle meşgul değiller mi?
Haklarımıza
Ve özgürlüklerimize
Bize hükmetme cüretini nasıl almışlar eline
Kimin ölüp yaşayacağına nasıl karar verirler
Allah mı bu adamlar?
Bu adamlar kim? Bu adamlar ne?
Soruyorum size
Siz de bana soracaksınız elbet
Sen kimsin asıl?
Ya da yargısız infaz edeceksiniz beni
Vay anarşist diyeceksiniz
Vay vatansız, allahsız ibne
Haksız da sayılmazsınız aslında
Ben tabularımın bir çoğunu aştım
Sizin algınızda vatansız ve allahsızım
Anarşist olmasam da
Anarşi benim platonik aşkım
Halen daha ben kim miyim?
Ben Ebabil
Taş atması yasal tek varlık
ahuzaruri
2021-10-23T15:52:28+03:00ruhuma projeksiyon tutulmuş gibi hissetim. kafamda dolaşan mevcut fikirler resmen şiirinizde kıyıya vurmuş. beni yansıttığından mıdır bilmem ama çok beğendim. ruhunuza sağlık