Sıkı sıkı örmeye başlar ağlarını örümcekler, sık sık örmemek için. Kıtalar boyunca sessiz sessiz uçar kuşlar, avcıların dikkatini çekmemek için. Yavaş yavaş ilerlersin sisin içerisinde, tehlikenin ne olduğunu bilmediğin için. Korksan bile ilerlemek zorundasındır durup arkana bakamadığın için. Tıpkı zaman gibi. Uzaysal boyutu olmayan süreklilik arz eden bir kavram. Kozmosun içerisinde kaybolmuş bir canlısın. Zamanın içerisinde kendinden habersiz ilerleyen bu canlı yok olmaya yüz tutacak ve kainattaki enerjisini bir başkasına devredecek. Biz canlılar yok olacağız ama enerjimiz sürekli var olacak. Örümcekler sürekli ağ örecek, kuşlar sürekli göç edecek. İnsanlar sürekli sislerin içinde gezecek. Zaman sürekli insanları sislere itecek. Kozmos bir labirentse sen bir kobay olacaksın.
