saatlerce konuşmadan ne diyeceğimizi bilmeden oturduk. the prophet çalıyordu.

kadınlar dedim ve sustum.

çok tanıdım onları,aslında herkes kaybetmişti ortada kaybetmeyen yoktu. küfrettim.

belki hayat budur. ruhum biradan kusuyor.

kadınlar dedim ve uzunca sustum.

bir insanin kendini bir insanda araması dayanılmaz bir şeydi. umursamazın siz olmadığını gördüğünüzde kadınları anlayabiliyordunuz. içtiğinizde,bağırdığınızda,seviştiğinizde ve öfkelendiğinizde anlayabiliyordunuz. saat geçmişti artık terk etmek zorundaydım.her gün düşünerek kendimi parçaladım ama asla geri dönmedim. arkamdan bakacağım kimse yoktu.kapıyı kapattım sigaramı yakıp kendime acıyarak güldüm.

kadınlar dedim.