Ey, Anise Hanım!
Ellerin, kaç zamandır izlerim bilir misin?
İlmek ilmek dantele aşkımı işlersin,
Kapı çalar durur ardından, haber bile veremem ki,
Ellerin, ince ince dokuduğun aşkım bölünmesin isterim.
Dersen ki; "Artık vakit geç oldu,
Ancak gecelerden tihâme gecesi,
Bütün çiçekler bir bir soldu,
İliklerimde bir sert rüzgârın etkisi,
Kısık sesi, içlerime işledi..."
Korkarım gitme, bak tan ağardı,
Solmasın parıltın,
yaprakların,
Ayrılmasın köklerin,
güzelliğin...
Ben ki değil miyim senin toprağın?
Çalınsın dursun kapı,
Gelen tihâme gecesidir,
Alacağı adın ve ömrümün üç hecesi,
Vereceği sensizlik dolu bir nefesi...
Korkarım gitme, bak tan ağardı,
Misafir gitti, yok artık tihâme gecesi,
Neye yarar beklemesi, ağarırken tan geçti hevesi...
Ey, Anise Hanım!
Sensiz esmesin aşk rüzgarlarında mısralarım,
Sensiz dolanıp durmasın sen kokan satırlarım.
- 21/08/27
