Aydan irin akıyor bu gece.
Görüyorum; boğazlarına, gözlerine
Akıyor bu kara, bu cıvık,
Bu iğrenç salyası en yüce olanın.
Görüyorum burun deliklerinde o insanların.
Görüyorum her birini.
Ve sanırım bu yüzdendir ki
İçlerine çekemiyorlar o ıhlamur sokaklarını,
O bahar çiçeklerini.
O yüzdendir ki ağızlarını,
Sadece ama sadece,
Lanete açıyorlar, büyüye, küfre.
Ve bir zamanların yeşil bakışları,
Göremiyor artık gün batımını.
Ah! irin sızıyor tabutuma.
