Ağustos başında bir akşam üstü
Düştü toprağa tohum
Alnından düşer gibi
Torna tezgahında bir ustanın
Kendi mezarını kazan
On altısında bir madenci çocuğun incecik teri gibi
Mağrur
Yorgun
Kapkara
Harran’da kara kuru bir ırgatın
Elinde büyüyen pamuklara inat
Apak
Ağustos başında
Düştü toprağa tohum
Sessiz kıpırtısız uyuyor şimdi
Yoksulluğun o ağır uykusu gibi
Ama az kaldı çatlayacak
Nasıl çatlarsa acının sabır taşı
Öyle aniden
Öyle kıskıvrak…
