Seni ektim bu sabah.
Bir gül tohumu eker gibi.
Büyümeni izleyecekmişim gibi.
Dikenlerinle sevebilecekmişim gibi.
Ardından koca bir yağmur yağdı üzerine.
Toprak her ıslandığında üşüdün sandım.
Suyu hiç sevmezdin yüzüne fırlattığımda.
Koltuğun altına saklanırdı minik bedenin.
Şimdi dolular yağıyor üzerine,
Kaçacak hiç yerin kalmadı.
Bulutları yok edemiyorum senin için.
Bir gül gibi yeşertemiyorum seni.
Kavuşamıyorum sana, veda edemiyorum.
Öylece boşlukta kaldı ruhum.
İzlerin ağrıtıyor yüreğimi, anıların siliniyor.
Senden kalanlar ölüyor zamanla.
Ve ben de ölüyorum senden kalanla.
