şimdilerde sevdam
osmanlıdan kalan büyük ve ihtişamlı bi kapının ardında
yalnızlığımsa
anadoluda bi türbe gibi sapasağlam duruyor her yüzyılında
yaşamaya devam etmek
kitapların altını çizmek gibi
çocukluk aşkım yiğitle yıllar sonra fotoğraf çekinir gibi
gözlerinde çocukluğumu bulur gibi
bak görsem de dibi
saçlarımı kesmek yerine şefkatle uzatır gibi
benim yüzüm cenazeyken
ışıl ışıl parlayan güzelim kızlarla arkadaş olmak gibi
azra gibi simay gibi
bazı kadınlara imrenerek bakmak gibi
şüheda gibi duygu gibi
bilmem ki
belki de beni istemeyen onlarca insana bile bile gitmek gibi
annem gibi
göğsümü gere gere ben pişman değilim demek gibi
bilemem ki
belki de galatadan aşağı atlayan vedat gibi
son ana kadar yazan beşir fuad gibi
yavaş yavaş ruhu ölen afife jale gibi
yok yere ölen hallacı mansur gibi
bilmiyorum ki
belki de on sekize ömrün yarısı deyip yüz yıl yaşamak gibi
derin bi nefes alıp can bedenden çıkana kadar
yeni bi şeylere başlamak umudu taşır gibi
belki de başlar gibi