şimdilerde sevdam

osmanlıdan kalan büyük ve ihtişamlı bi kapının ardında

yalnızlığımsa

anadoluda bi türbe gibi sapasağlam duruyor her yüzyılında


yaşamaya devam etmek

kitapların altını çizmek gibi

çocukluk aşkım yiğitle yıllar sonra fotoğraf çekinir gibi

gözlerinde çocukluğumu bulur gibi

bak görsem de dibi

saçlarımı kesmek yerine şefkatle uzatır gibi

benim yüzüm cenazeyken

ışıl ışıl parlayan güzelim kızlarla arkadaş olmak gibi

azra gibi simay gibi

bazı kadınlara imrenerek bakmak gibi

şüheda gibi duygu gibi


bilmem ki

belki de beni istemeyen onlarca insana bile bile gitmek gibi

annem gibi

göğsümü gere gere ben pişman değilim demek gibi


bilemem ki

belki de galatadan aşağı atlayan vedat gibi

son ana kadar yazan beşir fuad gibi

yavaş yavaş ruhu ölen afife jale gibi

yok yere ölen hallacı mansur gibi


bilmiyorum ki

belki de on sekize ömrün yarısı deyip yüz yıl yaşamak gibi

derin bi nefes alıp can bedenden çıkana kadar

yeni bi şeylere başlamak umudu taşır gibi

belki de başlar gibi