Yaşamak için ne çok çaba sarf etmek gerekiyor...

İlk kural, hissizleşmek!

Kör olmalısın ve sağır.

En ağır durumlarda dahi sığlığını korumalısın.

Aralara acı sıkıştırmalısın mesela,

Diğerlerine yanaşmalı ve yarıştırmalısın.

Kurallara uymalı ve uyaranlara duyarsızlaşmalısın.

Otlananlarla çimlere koşup göl kenarında soluklaşmalı,

Oyunu kurallarına göre oynamalısın.

Her şey onlardan biri olmak,

Ait olmak,

Bir şeylerin parçası olmakla ilgili.

Zamanla

Herhangi biri,

Alet olmuş biri

Ve hatta yandaş biri olduğuna uyandığında, gün çoktan ağarmış olacak...

Sen henüz saçmalıkların sersemliğini üzerinden atamadan

Bir yığın fersiz göz üzerine çullanacak.

Ne kaotik bir trajediye adım attığını,

ayak topuklarına camlar batarken anlayacaksın.

Daha kendini anlamadan onlar seni anlayıp hükümleri ilmek ilmek geçirecekler bedenine.

Adını toplum koydukları safsatayla savaşacaksın.

Nefes aldığın müddetçe topluma lanetler okuyarak gününe başlayacaksın.