bizler toplumun üvey evlatları

sütünden ilk kesilenleriyiz

uyumsuz perspektiflerle bakılan

tüm kapalı pencereleriz

zemheri kesse de ruhunu

bi'kibrit istemeye imtina edenleriz

yerine göre korkak sayılabilecek

sivri cesaretlerimiz ve girişimlerimiz hala çömezdir

21. asrın başlarında dahi

kestane renkli kumral dünyalarımızın

en büyük hakimi

bunun yanında en onursuz düşmanlarıyız

ayak uyduramayışlarımız

yenilgilerimiz, vazgeçişlerimiz,

yorulmuşluğumuz

en korkunç aciziyet misalleridir buna

bir hiç dahi olamayışımızı izleriz

her sabah dev portakal

yüzünü gösterirken sarımtrak

ve her gece aynı duman altında dalarız uyku deryalarının hazin dehlizlerine

hiçsiz ve kimsesiz


ankara’19/kasım/