Gözlerimde yaralı bir ülkenin acılı bakışlarıyla kaldırdım başımı semaya

Her öldürülen kadına ağıt yakıyor gökyüzü


Yağmurlar da sessiz yağmıyor artık


Toprak kokulu kadınların gözyaşları haykırışlar akıyor üstümüze


Ben gökyüzüne daha bir farklı bakıyorum bugün


Kendi yaralarını kendileri saran kız çocukları evcilik oynuyorlar bulutların üstünde

Hüzünlü gülümseyişleri yeryüzüne inip karanlık şehirlerin kakafonisi olmuş gibi...


Ben bu şehirlerde hep acı görüyorum artık

Gökyüzü güneşiyle arada sırada gülümsese bile...