Toprak

Geçici mi bilmiyorum?

Seni savunduğum her sözün sonundayım.

'Şimdi hepsi için üzülüyorum'

Kısa yorucu bir yol sanmıştım,

Yol bitmiyor ve bende çoktan yoruldum.

Kırılmak buraya kadar ve gücenmek sana,

Şimdi sadece kendim için üzülüyorum.

Hissettiğim her şey için pişmanlık duyuyorum,

Hiç istemezdim bunu!

Birlikte üzülürüz sanmıştım...

Beni öyle bir yerde bıraktın ki;

Ne ileriye gidebiliyorum,

Ne de geriye dönebiliyorum.

İçimdeki kırgınlık bitene kadar da böyle sürecek

Durdu birden halim,

Uzun süredir sessizlik hakim.

Canımı yakana,

Ahım tutmasın,

Sesim hiç çıkmasın,

Ben sevilmek için yeterli bir fidan değildim zaten

Hiçte serpilmedim

Kimseye çiçek vermedim

Sana açarken ve bütün vücuduna salınırken köklerim 

Nasıl da ziyan ettin her şeyi?

Güneşli günlerde susuz mu bıraktım seni?

Toprağından da gocunmadım,

Bir ağaç ol benimle sarıl isterdim

Şimdi ölü topraklar tutuyor ellerim...

Olsun ben seni hiç sevgisizlik tohumuna ekmedim.

Olsun ben yine bir güneşli günde susuz beklerim.

Yine yağmurlar yağacak sana,

Umarım sarmaşıklarını temizleyecek ve sana benden iyi bakacak birini bulursun.

Ben bir daha hiçbir toprakta yeşermeyeceğim.

Şimdi gittiğin yer benden sonra kurak ve sıcak gelirse üzülme,

Alışırsın...