Bir palyaçoyu aforoz ettim geçen gün

Yurtsuz bir kralın soytarısı olmaz

Utanıyorum bu kraldan

Kendini Sezar bellemiş basit bir asker idi

Kabuslara dalmak korkusuyla uyuyamazdı

Bir sabah uyandığında uyumak istiyordu hala sahiplendiği her güneş

Yeni bir yıldı

Yeni, hataydı aslında sindirelemiyorsa

Geçmiş silinip atıldıysa

Son mektubumu yazdım o gün palyaçoya

Sonra dileklerimi tapınakta küstahça buldular

Putları devirme isteğim yoktu halbuki

Ben geceye uzanmak istiyordum yalnız 

Hasta olduğum söylendi

Palyaçoyu aforoz ettim uzatmak istemeden hastalığımı

Hasta bir kralın soytarısı olmazdı çünkü

Çirkinleşmiş, pörsümüştü sözleri hem

Hem belki pişman olmazdı yastığı sivrilince

Gülerken kopardığı laleler için

Ne de olsa kirlenecekti beyaz

Ölecekti beyaz, göklerden beyazlar düşünce

Sonuçlarım şaşmayacaktı

Suya her cemre düştüğünde

Aklına düşecekti lalerin kirli ölümü

Palyaçoyu aforoz ettim uzatmadan siyahlığımı

Kara bir kralın celladı vardı çünkü