Bir palyaçoyu aforoz ettim geçen gün
Yurtsuz bir kralın soytarısı olmaz
Utanıyorum bu kraldan
Kendini Sezar bellemiş basit bir asker idi
Kabuslara dalmak korkusuyla uyuyamazdı
Bir sabah uyandığında uyumak istiyordu hala sahiplendiği her güneş
Yeni bir yıldı
Yeni, hataydı aslında sindirelemiyorsa
Geçmiş silinip atıldıysa
Son mektubumu yazdım o gün palyaçoya
Sonra dileklerimi tapınakta küstahça buldular
Putları devirme isteğim yoktu halbuki
Ben geceye uzanmak istiyordum yalnız
Hasta olduğum söylendi
Palyaçoyu aforoz ettim uzatmak istemeden hastalığımı
Hasta bir kralın soytarısı olmazdı çünkü
Çirkinleşmiş, pörsümüştü sözleri hem
Hem belki pişman olmazdı yastığı sivrilince
Gülerken kopardığı laleler için
Ne de olsa kirlenecekti beyaz
Ölecekti beyaz, göklerden beyazlar düşünce
Sonuçlarım şaşmayacaktı
Suya her cemre düştüğünde
Aklına düşecekti lalerin kirli ölümü
Palyaçoyu aforoz ettim uzatmadan siyahlığımı
Kara bir kralın celladı vardı çünkü