Çok uzun zaman oldu.

Belki bugün uğramışsındır?

Nasıl gidiyor?

Yine mi her şeyi berbat ettim?

Herkesin aradığı şeyin huzur olduğunu biliyorum.

Bu yıl zihinsel olarak çok kötü durumdayım.

Düşüncelerimi kontrol edemiyorum.

Kendimi düşerken ve kaybolmuş gibi hissediyorum.

Vallahi ben de ne yapacağımı şaşırdım.

Kendimi suçluyorum.

Sanki ağır bir yük taşıyormuşum gibi ve ne kadar uzaklaşsam da yük üzerimde kalıyor.

Bu anılar, bu sorunlar benim kimliğimin bir parçası olacak.

Rahatça nefes almak ve aptallıklarımın ortadan kalktığını görmek istiyorum.

Bu benim suçum mu? Evet, kesinlikle benim suçum.

Yorulduğum Allahım. Hayatım çok karanlık.

Özür dilerim Allahım, her şeyi berbat ediyorum.

Belki de ben çok zayıf ve kötü bir insanım.

Sana umut ediyorum Allahım ama bu umut belki de ruhumu yiyecek ve zihnimi yavaş yavaş öldürecek.

Özür dilerim Allahım, her şeyi berbat ediyorum.

.

.

Bu aptalca yazım. Sadece düşüncelerimi biraz olsun yatıştırmak için. Yazmanın kaygıyı azalttığını söylüyorlar. Bu gece çok uzun geçecek gibi ama bu yıl çok kısa geldi.

Hayat Yok, Tutku Yok, Kimse Umursamiyor, sadece saçmalık ve hakaret.

.

.

Bir ayçiçeği ol ki seninle bitkilerin dilinde bile konuşabileyim.

Bunları okuduğun için teşekkür ederim.