Sokaklar sessiz ve kasvetli

Cılız bir ay ışığındayım

Havalar soğuk

Ve ben susmuşum

Varoluşumu sorgularken yok olmuş

İçkimi yudumlarken

Durulmuşum

Kendime ayırmışım bazı şeyleri

Mesela bu iki parça parşömeni

Elimdeki kırmızı tükenmezi

Yazıyorum her şeyi

Kendimi

Bugüne kadar bastırdığım

Bütün hisleri


Kalemimin üstündeki yazılar

Okunması zor bir hale gelmiş

Eskitmişim yazarken

Duygularımla benzer

Sonuna gelmişim mürekkebin

Zorlaşmış artık yazmak

Kelimelerim eksik kaliyor

Aralardaki boşluklar

Gittikçe açılıyor

Son cümlem olsun artık

Zaten kalemim de bitti.