Gövdesiyle dönüp bakan o insanları yitireli hiçbir şey eskisi gibi olmadı bir daha.
Şimdilerde herkesin gözleri bir şeylerin üstünde fakat neye yarar o bakışlar içteki sancıya körse.
Geçerken bakıp yoluna devam etmek görmekten sayılmaz ey ahali.
Bakmalar ses de işitmeli,acıyı hissetmeli.
47'den beri bir ur gibi büyüyor o kâfir yeri
kanla ,canla beslenerek.
Fakat bu kan da can da dünya denen pazarın elde kalanı.
Ne bir kıymeti var gözlerde,gönüllerde ne de ziyan edilmesinden yana bir şikayet.
Biliyorum orda bir yerde ağlıyor peygamberler, biliyorum Cebrail teskin etmek istiyor Meryem Ana'ları.
Ama öylece dururken,bir film izler gibi seyrederken herkes olanları,kimse kılını kıpırdatmıyorsa yağmur gibi yağan bombaların bebekleri yakıp paramparça etmesine,neden ve niye merhamet etsin Tanrı.
