Ben bu parmaklarımı senin için budadım incelttim
Dedim güzel bir yüzü var onu severken incitmeyeyim
Yollar geçtim düşler gördüm çok ıslandım kendime inandım sana inandım
Lületaşından gerdanlığa gücüm yetmedi sana bir sepet elma aldım

Böyle miydi senden önce renkler bilmem
Böyle bir gündü sen de beni sevdin

Ben kanatlarım olmadan uçabildiğimi kimselere söylemedim
Çünkü bir gün düşersem sen gidersen kırılırdım aniden

Sende toplandı bütün güzellikler her şey renkler
Sendin beni kendiymiş gibi seven ilktin