Hatırlar bir gün zamanı, bittiği dakikada

Saçını okşarken sözleri yanımda kal

Al, bu ellerin niçin tozların bulutlaşmış

Oklarının arasına dikenli bir umut kaçmış


Açmış göğsünü göğün yarıldığı yerde

Bir gece daha mırıldan kalk kulak ver sen de

Sen de bana artık yokluğunun nerde hitabeti

Sabrın sonu elinde kaldı artık bende selameti


Hayaleti bu şehrin sayar mıydı adımlarını? 

Yahut elleri mi doldu çizerken anılarını

Kapılarını arşınladım her hesabın ufak payı

Hatta ben bununla tek kaldım bir marifet sayıp


Ayıp, hata, doğru yahut yanlış

Hayatın bilmediğimiz ölçütleri mi varmış? 

Sarmış bizi geçmişin gelecekle ilmek örüntüsü

Anılar dediğin zamanların silik görüntüsü


Ölümlüsü fani olduğunu hatırlıyor her sallanışta

Bilirsin ki yaratıcı muhattaptır yakarışta

Her karışta emekler kendini dinliyor

Göğe açılan karışların feryadı dinmiyor


İnliyor ruhumun ellerindeki hissizlik

Bir zaman daha susarsak ebedi sessizlik

Sensizdik zamanın beni inşa ettiği dilimde

Acısı hala aynı yakıyor, heceleri hep dilimde


Kiminde bir buseyle tekrar canlanmış gözlerin

Hattaya karışmış anımsanırken sözlerin

Özlemin zamanın bilinmeyen akışında

Hatırlar mısın gençliğimi bulduğum bakışında? 


Kışında bir bahar estirdi mevsimlerin bana

Gözlerin gülerken seni sevdiğimi hatırla

Arkada çığlıklar atıyor grimsi kornalar

Biz, biz olamasak da onlar ordalar


Zaman bizi boyadı alışılmış eskize

Sayfayı karalıyor çizgileri tekdüze

Vapur Nisan'la beraber yeniden yüz yüze

Anlatırken güneş son masallarını gündüze