İsli kagitlara düşen gölgem utanır oldu kendinden
Böylelikle ölmem dedim ben
Bir gün tek başınalığım olur sonum.
Can düşüremiyorum artık şiire iki gözüm
Sayısız hece taşına düşüyor adım
Umarsızca yürüyorum bataklığa dönmüş bir ırmak kenarında
Resimleri kara kalemle yapılmış hikaye kitaplarında okumuştum
Mutluluk nedir ve nasıl elde edilir?
Küresel kahırlar kuruttu boğazımda düğümlenen tatlı suları
Hayattaki en kuvvetli tezim bu
Tanımadığım turnaları korkuttum o gün.
Nerden başlasa sözüm
Nerden tutsam elimde biter birkaç kuş tüyü
Birkaç damla mürekkep kalır elime
Bir de kurumuş yüreğimle buluşur birkaç damla can suyu
Sitare
