Ormanlar yükseliyor yerden
Saçları uzuyor toprağımın
Binalara tepilmiş hayatlar bol
Yükseliyor şehirlerden
Kısır günler gövde gösterisinde yine
Her gün aynı saatte peyda olurlar
Gün ayarken
Yine de sürelim arabayı bulutlara doğru
Beyaza boyanasım var
Aydınlıktan çekinmeyesim var bugün
Gündüzlerle barışacak gibiyim
Yoksa uyanmaktan ürperirdim
Gün henüz doğarken
Nedensizce öfkelenirdim
Bugün yalnızca sevdiklerime ayırıyorum zihnimi
Sesimin en güzel yerinden sayıklıyorum ismini
En güzel şiirlerimi azat ediyorum dilimden
Soluklarca dolaşıp kulaklara bulaşsın
Sana ulaşsın istiyorum
Bu defa tutmuyorum yularından kelimelerin
Umudu tutuyorum ama sıkıca
Güzel günler gelecekmiş gibi bir koku var havada
Bana eski bayramları hatırlatıyor
Geceleri ayın ışığı yansıyor
Karanlığını griye çalıyor göklerin
Huzur topluyorum bizim bahçeden
Ellerim tutuşuyor
Dışarıda mevsim nedir bilmiyorum ama
İçimde ılık bir rüzgâr esiyor
