Yâr bana bir eğlence

Gönlümü kim boş edecek?

Ben aslında varım

Ya da yokum

Ama benimle kim ilgilenecek?

İnan, hiç bilmiyorum

Dizgilerimle bir değirmene karşı

Tutturabildiklerim arasında

Tutturamadıklarım da vardı

Merhumu nasıl bilirdiniz diye

Arkamdan çok konuşmayın

Herkes bilir kendini

Bilemese de bir başkası bilir

Kafamın üstünde türlü tuhaflıklar

Bu şiir benzemeye başlar

Orhan Pamuk’a

Zamanı gelmişse kalkmak gerek sofradan

Herkese eyvallah, gider bu dost mutfaktan