sen bu hayatta yazıma düşlediğimdin
düşerken üstüne titreyip baharımda üşürken
ki sen,
benim gözyaşlarımda bitmişliğin sesi oldun
ruhuma şifa sandığım sen,
zehri veren oldun
ne yazık...
biliyor musun?
sen bana sadece defalarca kötü anlar bırakan
ve sen maalesef babana benzeyen
bense artık anneme benzemez
asil bir şiir oldum sen yokken
ki sen bunca alışmışlığa rağmen
kalemimden uçan
sadece bir şiir oldun...
#Pianistan'ınSesi
İpek Özcan
#yirmisekizmayısikibinyirmiüçnokta
