Gökte bir yıldız kaydı; gece, siyâhını üfledi.
Dağlar içime döküldüğünde de gülüyordum ben.
Çünkü gözyaşlarım, vur deyince öldürür...
Derin bir acı, tüm bedene yayılmadan önce,
Eline bir kürek alır, olduğu yeri oyar.
O ân, çıt çıkmaz hiçbir dudaktan.
Bir bakış değmez, nemli gözlere.
Bilirim; bilmek, acıdan acıdır.
Çünkü uyuyunca geçen acının bileğini,
Tek bir hamleyle devirir boşluğa.
Bilirim; bilmek, ukdedir...
Deler geçer rûhu, zerrelere iner.
Seni yakandan tutar, duvara çiviler.
