Başladım, her şeyi kaybettiğim yerden

Yitip yitip, eksilerek kendimden

Başladım, her şeye doğru bükülerek

Yürüyerek bir suya, sulardan geçip sınırlara

Tellerle örülü sınırlara

Ardımda çocukluğumdan kalma kocaman bir kaygıyla

Büyümüş bir çocuk gibi kararlı

Çocukluğunu yitirmiş bir yetişkin gibi ezilerek

Yürüdüm, çamurlu ve verimsiz topraklardan geçerek

Tek görevi ülkeleri bölmekmiş gibi bir nehirden geçerek

Ama kendimden ama çocukluğumdan ama yetişkinliksizliğimden ödünler vererek

Ölümü göze aldığım yolu hak ettiğimi düşünerek (!)

Yarınlarımdan dünlerimi eksilterek

Başladım, bitirdiğimi bilmeyerek

Erek, arak, ırak 


Öyle bir hayata yürüdüm ki

Çocukluğum artık uzak bir ülke