Aklımı uyuşturdum çoktandır
Kayıp, isimsiz bir çocuk gibiyim
Işıksız sokaklarda, bulunması zor adresim
Eski bir pikap olmak isterdim
Hep aynı şarkıyı çalmak
Devrik cümleleri, eksik notalarıyla
Kusurlarına rağmen sevilmek
Hep aynı şarkıyı, Hiç eksilmeden sevmek..
Hiçbir pikaba uymayan; O kusurlu plağım
Gece yarısı kaybolduğum yolda anladım
Birkaç kahkahanın üzerini karaladım
En sahi yalanım
Anlaşılamamak tabiatımdandır
Ben belki bana göre bile değilim
Geldim, hiç görülmedim
Bir kez sahici sarılmak istedim
Hep kaçarken, bu kez bulunmak istedim
Daha önce neredeysem;
Bir daha oraya dönmemek
Parmaklarımın arasından tütünümü
Bir hazineyi tutarcasına, titizlikle içime çektim
Biraz ölmek istedim, çok istedim
Kalbimi hissetmiyorum, zaman düşmanımdır
Soluğundan bir nefes almaktı niyetim
Titreyen ellerim geldi sonra aklıma
Radyoda çalan bir şarkı
Tüm hayallerimi kurşuna dizdi
Mağrur kalemim; Acizliğini ele verdim diye,
Cümlelerime kırıktır
Bense hiçbir şiirin umrunda değilim…
